صنعت خودروسازی در دهه‌های اخیر شاهد تحولات عظیمی بوده که یکی از برجسته‌ترین آن‌ها، توسعه و استفاده گسترده از خودروهای متصل است. خودروهای متصل، خودروهایی هستند که از طریق شبکه‌های ارتباطی مختلف به اینترنت و سایر دستگاه‌ها متصل می‌شوند و می‌توانند با زیرساخت‌های ترافیکی، دیگر خودروها، و حتی خانه‌های هوشمند ارتباط برقرار کنند. این فناوری جدید نه تنها راحتی و امنیت بیشتری برای رانندگان و مسافران فراهم می‌کند، بلکه نقش مهمی در کاهش تصادفات جاده‌ای، بهبود مدیریت ترافیک و کاهش مصرف سوخت ایفا می‌کند. در این مقاله از تیران آکادمی، به بررسی انواع شبکه‌های ارتباطی مورد استفاده در خودروهای متصل خواهیم پرداخت و جزئیات فنی، مزایا، معایب و کاربردهای هر یک را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

شبکه‌های ارتباطی در خودروهای متصل

1.شبکه‌های وایرلس (بی‌سیم)

شبکه‌های وایرلس یا بی‌سیم نقش بسیار مهمی در اتصال خودروهای متصل ایفا می‌کنند. این شبکه‌ها به چند دسته تقسیم می‌شوند که هر کدام مزایا و کاربردهای خاص خود را دارند. 

وای‌فای: یکی از شناخته‌شده‌ترین شبکه‌های بی‌سیم است که در خودروهای متصل به عنوان یک روش ارتباطی با اینترنت و دستگاه‌های دیگر استفاده می‌شود. خودروهای مجهز به Wi-Fi می‌توانند به راحتی به نقاط دسترسی (Access Points)  عمومی یا خصوصی متصل شوند. از Wi-Fi می‌توان برای کاربردهایی مانند به‌روزرسانی نرم‌افزارها، دسترسی به نقشه‌های آنلاین، استریمینگ موسیقی و ویدئو، و حتی برقراری ارتباط با دستگاه‌های هوشمند درون خودرو استفاده کرد.

بلوتوث (Bluetooth): بلوتوث یک فناوری بی‌سیم کوتاه برد است که برای اتصال دستگاه‌های داخلی خودرو مانند تلفن‌های هوشمند، سیستم‌های صوتی، و دیگر تجهیزات به کار می‌رود. این فناوری بیشتر برای انتقال داده‌های کم‌حجم و ارتباطات در محدوده‌های کوتاه استفاده می‌شود. بلوتوث برای کاربردهایی مانند پخش موسیقی از تلفن همراه، برقراری تماس‌های هندزفری، و اتصال به دستگاه‌های جانبی مانند هدست‌ها و بلندگوهای بلوتوثی مناسب است.

ان اف سی (NFC): فناوری دیگری است که برای ارتباطات کوتاه برد به کار می‌رود و بیشتر در سیستم‌های پرداخت و دسترسی به خودروها استفاده می‌شود. این فناوری امکان انتقال داده‌ها با امنیت بالا را فراهم می‌کند. به عنوان مثال، با استفاده از NFC می‌توان درب‌های خودرو را باز کرد یا پرداخت‌های الکترونیکی را انجام داد.

2. شبکه‌های سلولی

شبکه‌های سلولی یکی از اصلی‌ترین زیرساخت‌های ارتباطی برای خودروهای متصل هستند. این شبکه‌ها به خودروها امکان ارتباط با اینترنت و سرویس‌های مبتنی بر ابر را می‌دهند.

نسل سوم و چهارم شبکه 3G/4G: این فناوری‌ها که از دهه 2000 میلادی معرفی شده‌اند، به خودروها امکان ارسال و دریافت داده‌ها با سرعت بالا را می‌دهند. شبکه‌های 3G  و 4G LTE به خودروها اجازه می‌دهند تا به سرویس‌های مختلفی نظیر نقشه‌های آنلاین، استریمینگ موسیقی و ویدئو، و بروزرسانی‌های نرم‌افزاری دسترسی داشته باشند. به عنوان مثال، یک خودرو با استفاده از شبکه 4G LTE می‌تواند به طور مداوم به نقشه‌های آنلاین دسترسی داشته باشد و اطلاعات ترافیکی به‌روز را دریافت کند.

نسل پنجم شبکه 5G: نسل پنجم شبکه‌های سلولی، با سرعت بسیار بالاتر و تاخیر کمتر نسبت به نسل‌های قبلی، نقش حیاتی در پیشرفت خودروهای متصل ایفا می‌کند. 5G امکان انتقال داده‌های بزرگ در زمان واقعی را فراهم می‌کند و برای کاربردهای حساس مانند خودروهای خودران و سیستم‌های پیشرفته کمک‌راننده ([4]ADAS) ایده‌آل است. به عنوان مثال، خودروهای خودران می‌توانند با استفاده از 5G به سرعت اطلاعات محیطی را دریافت و پردازش کنند و تصمیم‌گیری‌های لحظه‌ای انجام دهند.

3. شبکه‌های ارتباطی خودرو به همه چیز (V2X)

V2X به شبکه‌هایی اطلاق می‌شود که خودروها را قادر می‌سازد با هر چیزی (از دیگر خودروها گرفته تا زیرساخت‌های ترافیکی و حتی عابران پیاده) ارتباط برقرار کنند. V2X خود به چند دسته تقسیم می‌شود:

ارتباطات خودرو به خودرو  (Vehicle-to-Vehicle): این شبکه‌ها به خودروها امکان می‌دهند تا مستقیماً با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. به عنوان مثال، اطلاعاتی مانند سرعت، موقعیت، و جهت حرکت می‌توانند بین خودروها تبادل شوند تا از تصادفات جلوگیری شود. خودروهای مجهز به V2V می‌توانند هشدارهای لازم را به خودروهای دیگر ارسال کنند و با هم هماهنگی کنند تا از برخوردهای احتمالی جلوگیری شود.

V2I (خودرو به زیرساخت): این نوع شبکه‌ها خودروها را به زیرساخت‌های ترافیکی متصل می‌کنند. اطلاعاتی مانند شرایط ترافیکی، سیگنال‌های چراغ راهنما، و تعمیرات جاده‌ای می‌توانند از زیرساخت‌ها به خودروها منتقل شوند و بالعکس. به عنوان مثال، یک چراغ راهنمای هوشمند می‌تواند با خودروهای نزدیک به آن ارتباط برقرار کند و زمان باقی‌مانده تا تغییر چراغ را به رانندگان اطلاع دهد.

V2P (خودرو به عابر پیاده): این فناوری به خودروها امکان می‌دهد تا با عابران پیاده‌ای که مجهز به دستگاه‌های ارتباطی مانند تلفن‌های هوشمند هستند، ارتباط برقرار کنند و هشدارهای لازم را در مورد وضعیت جاده به آن‌ها ارائه دهند. به عنوان مثال، یک خودرو می‌تواند با استفاده از V2P به عابران پیاده هشدار دهد که در حال نزدیک شدن به تقاطع خطرناک هستند.

V2N (خودرو به شبکه): این فناوری شامل ارتباطات بین خودرو و سرویس‌های مبتنی بر ابر است که اطلاعاتی مانند به‌روزرسانی‌های ترافیکی و نرم‌افزارهای خودرو را فراهم می‌کند. به عنوان مثال، یک خودرو می‌تواند با استفاده از V2N اطلاعات آب و هوا و ترافیک را از سرورهای ابری دریافت کند و به راننده اطلاع دهد.

4. شبکه‌های ماهواره‌ای

شبکه‌های ماهواره‌ای به خودروها امکان می‌دهند تا در مناطق دورافتاده و بدون پوشش سلولی، به اینترنت و سرویس‌های ارتباطی دسترسی داشته باشند. این شبکه‌ها برای نقشه‌برداری دقیق و خدمات موقعیت‌یابی بسیار مفید هستند. به عنوان مثال، در مناطقی که هیچ پوشش سلولی وجود ندارد، خودروها می‌توانند از طریق ماهواره به اطلاعات نقشه و ناوبری دسترسی پیدا کنند.

5. شبکه‌های فیبر نوری

فیبر نوری به دلیل سرعت بالای انتقال داده‌ها و پهنای باند وسیع، به عنوان یک روش ارتباطی برای اتصال ایستگاه‌های پایه و شبکه‌های مرکزی به کار می‌رود. اگرچه استفاده مستقیم از فیبر نوری در خودروها رایج نیست، اما این فناوری در زیرساخت‌های شهری و شبکه‌های ارتباطی کلان نقش اساسی دارد. به عنوان مثال، فیبر نوری می‌تواند برای اتصال ایستگاه‌های پایه 5G  به شبکه‌های مرکزی استفاده شود تا ارتباطات با سرعت و کیفیت بالا فراهم شود.

بررسی مزایا و معایب شبکه‌های ارتباطی مختلف

هر یک از انواع شبکه‌های ارتباطی ذکر شده دارای مزایا و معایب خاص خود هستند که در ادامه به بررسی برخی از آن‌ها می‌پردازیم:

شبکه‌های وایرلس

- سهولت دسترسی و نصب: نیاز به زیرساخت‌های پیچیده و سیم‌کشی ندارد و به راحتی قابل استفاده است.

- پشتیبانی از دستگاه‌های متعدد: امکان اتصال چندین دستگاه به صورت همزمان را فراهم می‌کند.

-مقرون به صرفه: هزینه‌های کمتری نسبت به برخی از شبکه‌های دیگر دارد.

- محدودیت در برد و سرعت انتقال: برد محدودی دارد و سرعت انتقال داده‌ها ممکن است تحت تأثیر موانع فیزیکی کاهش یابد.

- امنیت کمتر نسبت به شبکه‌های سیمی: احتمال نفوذ و حملات سایبری در شبکه‌های بی‌سیم بیشتر است.

- تاثیرپذیری از تداخلات الکترومغناطیسی: ممکن است تحت تأثیر تداخلات الکترومغناطیسی قرار گیرد که باعث کاهش کیفیت ارتباطات می‌شود.

شبکه‌های سلولی

- پوشش‌دهی جغرافیایی: امکان ارتباط در مناطق وسیع و دورافتاده را فراهم می‌کند.

- سرعت بالا در نسل‌های جدید شبکه مانند 5G: سرعت انتقال داده‌ها بسیار بالا و تاخیر بسیار کم است.

- قابلیت جابجایی و دسترسی مداوم: کاربران می‌توانند در حال حرکت نیز از خدمات اینترنتی بهره‌مند شوند.

- هزینه‌های بالای اشتراک و تجهیزات: هزینه‌های اشتراک ماهیانه و تجهیزات مورد نیاز ممکن است بالا باشد.

- تاثیرپذیری از تراکم شبکه: در مناطقی با تراکم بالای کاربران، کیفیت و سرعت ارتباط ممکن است کاهش یابد.

- نیاز به ایستگاه‌های پایه متعدد: برای پوشش مناسب، نیاز به تعداد زیادی ایستگاه پایه است که هزینه‌های زیرساختی را افزایش می‌دهد.

شبکه‌های ارتباطی اختصاصی V2X

- افزایش ایمنی  و کاهش تصادفات: ارتباط مستقیم بین خودروها و زیرساخت‌های ترافیکی می‌تواند به کاهش تصادفات کمک کند.

- بهبود مدیریت ترافیک: اطلاعات ترافیکی به‌روز می‌تواند به مدیریت بهتر ترافیک و کاهش ازدحام کمک کند.

- کاهش تاخیر در ارتباطات: ارتباطات مستقیم و بی‌واسطه باعث کاهش تاخیر می‌شود.

- نیاز به زیرساخت‌های جدید و پیشرفته: پیاده‌سازی V2X نیاز به توسعه زیرساخت‌های جدید دارد که هزینه‌بر است.

- مشکلات امنیتی و حریم خصوصی: اطلاعات حساسی که بین خودروها و زیرساخت‌ها تبادل می‌شود، ممکن است هدف حملات سایبری قرار گیرد.

- هزینه‌های بالای پیاده‌سازی: توسعه و نگهداری شبکه‌های V2X ممکن است هزینه‌بر باشد.

شبکه‌های ماهواره‌ای

- پوشش‌دهی عالی در مناطق دورافتاده: امکان دسترسی به ارتباطات در مناطقی که هیچ پوشش سلولی وجود ندارد.

- دقت بالا در موقعیت‌یابی: مناسب برای کاربردهایی که نیاز به دقت بالا در موقعیت‌یابی دارند.

- تاخیر در انتقال داده‌ها: فاصله زیاد بین ماهواره و زمین می‌تواند باعث تاخیر در انتقال داده‌ها شود.

- محدودیت در ظرفیت و پهنای باند: ظرفیت و پهنای باند شبکه‌های ماهواره‌ای محدود است.

شبکه‌های ارتباطی مختلف هر کدام نقش ویژه‌ای در پیشرفت و توسعه خودروهای متصل دارند. از Wi-Fi و بلوتوث گرفته تا شبکه‌های سلولی و اختصاصی V2X، هر یک از این شبکه‌ها با توجه به نیازها و کاربردهای خاص خود می‌توانند به بهبود ایمنی، کارایی، و راحتی رانندگان و مسافران کمک کنند. با پیشرفت تکنولوژی و افزایش نیاز به ارتباطات سریع و امن، انتظار می‌رود که شبکه‌های ارتباطی جدیدتر و پیشرفته‌تری به زودی معرفی شوند و تحولی بزرگ در صنعت خودرو ایجاد کنند.

منابع

1. "Connected Car Networks: A Review," IEEE Communications Magazine.

2. "The Role of 5G in the Connected Car Ecosystem," Journal of Telecommunications.

3. "V2X Communication Technologies and Their Applications," Automotive World.

4. "Security and Privacy in Vehicular Networks: Challenges and Solutions," IEEE Transactions on Vehicular Technology.

5. "Future Trends in Connected Car Technology," International Journal of Automotive Technology.

[1] Wireless Fidelity (Wi-Fi)

[2] Near Field Communication (NFC)

[3] Long-term evolution (LTE)

[4] Advanced Driver Assistance Systems (ADAS)

[5] Vehicle-to-everything (V2X)

[6] Vehicle-to-vehicle (V2V)

[7] Vehicle-to-infrastructure (V2I)

[8] Vehicle-to-Pedestrian (V2P)

[9] Vehicle-to-Network  (V2N)