در سالهای اخیر تعداد خودورهای برقی در جادهها شامل خودروهای برقی باتریدار (BEV)، خودروهای هیبریدی برقی (HEV)، خودروهای برقی پلاگین هیبرید (PHEVs) و خودروهای برقی با سوخت سلولی (FCEV) افزایش یافته است. با توجه به گرایشهای کنونی، انتظار میرود این سبْک حمل و نقل درنهایت با خودورهای با موتور احتراق داخلی (ICE) جایگزین شود. در هر قطعه اصلی EV چندین فناوری که یا در حال حاضر استفاده میشوند یا به احتمال در آینده اهمیت پیدا میکنند، با هم درآمیخته میشوند. سیستمهای قدرتی، محیطی و دیگر صنایع ممکن است تحت تاثیر نامطلوب خودروهای برقی قرار بگیرند. با نفوذ کافی خودرورهای برقی، سیستمهای قدرت کنونی میتوانند در معرض بیثباتیهای شدیدی قرار بگیرند. با این وجود، با مدیریت و هماهنگی درست، خودروهای برقی میتوانند سهم قابل توجهی در موفقیت مفهوم شبکه هوشمند ایفا کنند. به علاوه، خودروهای برقی میتوانند به طور قابل توجهی انتشار گازهای گلخانهای ناشی از حمل و نقل را کاهش دهند. اما، همچنان موانع مهمی بر سر راه خودروهای برقی وجود دارد که باید پیش از اینکه بتوانند به طور کامل خودروهای ICE را جایگزین کنند، بر آنها غلبه کنند. هدف از این مطالعه مرور تمام اطلاعات مرتبط موجود در زمینه معماری خودروهای برقی، منابع انرژی باتری، فرآیندهای شارژ شدن و روشهای کنترل است. هدف نهایی، ارائه مرور جامعی از فناوری کنونی خودروی برقی است. در این سر فصل از تیران آکادمی، درباره قطعات خودرو برقی میخوانید.
به تازگی تقاضا برای خودروهای برقی به دلایل مختلفی افزایش یافته است. عمدهترین نقش آنها، کاهش انتشار گازهای گلخانهای (GHG) است. در سال 2009 مشخص شد که حمل و نقل 25% کل انتشار گازهای گلخانهای از صنایع مربوط به انرژی را به خود اختصاص میدهد. هرچه استفاده از خودروهای برقی در بخش حمل و نقل افزایش یابد، انتظار میرود این رقم کمتر شود. اگرچه، این تنها دلیل برای احیای این ایده قدیمی و منسوخ به عنوان یک محصول اقتصادی و دردسترس نیست. اتوموبیلهای قدیمی نیاز به هزینه زیادی برای بنزین دارند، اما یک خوردوری برقی بیصدا که استفاده از آن آسان است اینگونه نیست. این خودروها برای حمل و نقل شهری کاملا مفید هستند، در وضعیت استراحت از انرژی ذخیره شده استفاده نمیکنند یا آلودگی نشر نمیدهند. به سرعت راه اندازی و متوقف میشوند و در همان شروع حرکت گشتاور کامل ارائه میدهند. همچنین در این خودروها نیاز به گشتن برای پمپ بنزین نیست و نقشی در آلودهتر کردن هوای بسیار کثیف شهر ندارند. این حالت به دلیل وجود گشتاور فوری، برای ماشینهای اسپرت ایدهآل است. این خودروها به دلیل اثر اندک مادون قرمز و صدای کم در کابردهای نظامی نیز مفید هستند. بخش برقی این خودرو در دست تغییر و تحول قرار دارد و منابع انرژی تجدیدپذیر در حال افزایش هستند. همچنین شبکه برق نسل بعدی در حال پدید آمدن است که به آن "شبکه هوشمند" گفته میشود. خودروهای برقی به عنوان بخش اصلی در این سیستم قدرت جدید شناخته میشوند که شامل منابع انرژی تجدیدپذیر و سیستمهای شبکه ارتقایافته هستند. همه اینها باعث شده است تا توجه و توسعه این سبْک حمل و نقل دوباره شعلهور شود.
بیشتر بخوانید: تاریخچهای مختصر از وسایل نقلیه برقی
تفکر استفاده از موتورهای برقی (EMs) در خودروها بلافاصله پس از اختراع موتور ایجاد شد. در اواخر دهه 1980، 28% کل خودروها شامل خودروهای برقی بودند و اغلب نسبت به خودروهای با موتور احتراق داخلی ICE در اولویت قرار داشتند. با این حال به دلیل هزینه کم بنزین، خودروهای ICE به زودی شتاب زیادی گرفتند و بازار را در دست گرفتند و پیشرفت زیادی کردند. اگرچه خودروهای برقی از یاد رفته بودند، اما فرصتی برای رواج دوباره یافتند. در سال 1996، شرکت جنرال موتورز مفهومی به نام EV1 را ارائه داد. چندی بعد، سایر برندهای خودرو مانند فورد، تویوتا و هوندا نیز EVهای خود را عرضه کردند. تویوتا پریوس اولین خودروی هیبریدی برقی بود که به لحاظ تجاری موفق بود. این خودرو در سال 1997 در ژاپن عرضه شد. امروزه، این خودورهای برقی به غیر از تویوتا پریوس که به شکل کاملا تکاملیافته در حال رشد کردن است، تقریبا به طور کامل از بین رفتهاند. در حال حاضر، شورولت ولت، نیسان لیف و تسلا مدل S پراستفادهترین خودروهای برقی موجود در بازار هستند. اتوموبیل BYD کنترل شدیدی بر بازار چین دارد.
خودروهای برقی را میتوان مجموعهای از زیرسیستمهای بهم پیوسته دانست که با فناوریهای مختلفی کار میکنند. اگرچه کار ترکیبی این زیرسیستمها برای استفاده از خودروی برقی ضروری است، اما این بخشها اثرات متقابل متغیری دارند. خودروهای برقی را میتوان با پیکربندی و گزینههای اندکی ساخت. در بخش 2 به بحث درباره طبقهبندی کلی خودروهای برقی میپردازیم و در بخش 3 انواع پیکربندیها را شرح میدهیم. خودروهای برقی، نیروی خود را به صورت انواع مختلف انرژی ذخیره میکنند. از باتریها بیشترین استفاده میشود، با این وجود برخی از سیستمهای ذخیره انرژی (ESS) احتمالی در آینده شامل ابرخازن، چرخ لنگر و سلول سوختی خواهند بود. بخش 4 به این منابع انرژی اختصاص دارد. این خودروها با ولتاژها و ترکیبات گوناگونی شارژ میشوند که در بخش 5 به آن پرداخته میشود. این الگوریتمهای کنترلی در خودروهای برقی نیز نقش حیاتی دارند و در بخش 6 در مورد آنها بحث میشود. و درنهایت در بخش 7 نتایج این مقاله را ارائه می دهیم. عناوین بالا پیش از این در مقالات دیگر و از جنبههای مختلفی بحث شدهاند. در این مطالعه تلاش شده است اطلاعات مرتبط به طور خلاصه بیان شود و سیستمهای روز دنیا نشان داده شوند و همچنین مزایا و معایب فناوریهای رقیب و پتانسیل آنها در خودروهای برقی آینده بررسی شود.
بیشتر بخوانید: تاریخچه صنعت خودرو ایران
1. انواع خودروهای برقی
نوع اولیه خودروی برقی تنها با پیشرانش الکتریکی و با استفاده از باتریها به عنوان منبع انرژی میتوانند حرکت کنند. در این خودروها امکان همکاری با عامل ICE به تناوب وجود دارد. با این وجود میتوانند از منابع انرژی متناوب استفاده کنند. به این خودروها، خودروهای هیبریدی برقی (HEV) گفته میشود. انجمن فنی 69 خودروهای برقی جادهای (ERV) کمیسیون بینالمللی الکتروتکنیک، HEV را به صورت خودرویی با انواع متعدد منابع انرژی، ذخیره یا مبدلها تعریف میکند که دست کم یکی از آنها از نوع برقی است. با این تعریف میتوان ترکیبات زیادی برای خودروهای برقی در نظر گرفت. از این رو متخصصان و عموم مردم اسامی خاصی برای هر ترکیب گذاشتهاند. خودروهای شامل یک باتری و یک خازن، خودروی برقی کمک ابرخازنی نامیده میشوند. خودروهای شامل یک باتری و یک سلول سوختی، FCEV نام دارند. خودروهای برقی براساس این تفاوتها به چهار گروه تقسیم میشوند.
شکل1: ساختار یک BEV، معکوسکننده، برق DC را به AC تبدیل میکند
2. خودروی برقی باتریدار
خودروهای برقی باتریدار (BEV)، نیرو را منحصرا از طریق باتریها به پیشرانه منتقل میکنند و کاملا متکی به انرژی ذخیره شده هستند. از این رو، برد آنها به ظرفیت خازن بستگی دارد. برد معمول در هر بار شارژ 100 الی 250 کیلومتر است. در حقیقت، متغیرهای زیادی از جمله نوع رانندگی، شرایط جادهای، آب و هوا، شکل کلی خودرو، نوع باتری و سن خودرو در طول تاریخ دخیل بوده اند. به محض اتمام انرژی، شارژ باتری میتواند تا 36 ساعت به طول انجامد که بسیار بیشتر از سوختگیری یک ماشین ICE معمولی طول میکشد. انواع مختلفی هستند که به زمان بسیار کمتری نیاز دارند، اما هیچکدام قابل مقایسه با زمان سوختگیری یک خودرو نیستند.
بیشتر بخوانید: نکات برجسته صنعت خودرو از 1884 تا 1970
این خودروها مزایای ویژه ای مانند ساخت ساده، کارکرد آسان و راحت بودن دارند، گاز گلخانه ای تولید نمیکنند و بیصدا هستند و برای محیط زیست مفید هستند. پیشرانش الکتریکی میتواند بلافاصله گشتاور زیادی حتی در سرعتهای کم تولید کند. BEVها با توجه به این مزایا و برد محدودی که دارند، برای حمل و نقل شهری بسیار مناسب هستند. در حال حاضر نیسان لیف و تسلا مدل S و بعضی از خودروهای چینی مانند BYD، پرفروش ترین خودروهای برقی باتریدار هستند. شکل 1 پیکربندی BEVها را نشان میدهد، باتریها، EMs را به کمک یک مدار مبدل توان تغذیه میکنند و موتورها، چرخها را به حرکت درمیآورند.
بیشتر بخوانید: شارژر بیسیم خودرو برقی: چالشها و پیشرفتها
2. خودروی هیبریدی برقی
HEVها با ترکیبی از یک ICE و یک سیستم انتقال قدرت الکتریکی (PT) حرکت میکنند. این ترکیب میتواند صورتهای مختلفی داشته باشد که در ادامه در مورد آنها بحث خواهد شد. HEVها در صورتیکه به قدرت کمی نیاز داشته باشند، از سیستم پیشرانش الکتریکی استفاده میکنند. این یک مزیت بزرگ در شرایطی مانند حمل و نقل شهری، کاهش مصرف سوخت در حالت استراحت (هنگام گیر کردن در ترافیک) و کاهش انتشار گازهای گلخانهای محسوب میشود. این خودرو درصورت نیاز به سرعت بالاتر، وارد ICE میشود. این دو پیشرانه میتوانند برای عملکرد بهتر با یکدیگر نیز همکاری کنند. ماشینهای توربوشارژ مانند NSX به طور گسترده از سیستمهای قدرت هیبرید برای کاهش تاخیر توربو استفاده میکنند. این حالت فاصله بین تعویض دندهها را پر میکند و به شتاب ماشین می افزاید و منجر به بهبود عملکرد آن میشود. باتریها را میتوان یا به کمک ICE یا ترمز احیاکننده شارژ کرد. درنتیجه، HEVها، اتوموبیلهای با موتور احتراق داخلی دارای سیستم پیشرانش الکتریکی برای بهبود مصرف سوخت هستند. سازندگان اتوموبیلها به دلیل همین مزایا، طرحهای HEV را به طور گسترده تصویب کردهاند. شکل 2 شار انرژی یک HEV اصلی را نشان میدهد. شکلهای (a)2 و (b)2 نشان میدهند که در هنگام راه اندازی خودرو، ICE ممکن است از موتور به عنوان یک ژنراتور که برق را در باتری تولید و ذخیره میکند، استفاده کند. از آنجاییکه ICE و موتور الکتریکی (EM) هردو، PT را در حین حرکت به کار میاندازند، لذا باید سرعت خودرو را افزایش داد. برای شارژ دوباره باتری با استفاده از ترمز احیاکننده،PT از موتور به عنوان ژنراتور در حال حرکت استفاده میکند. ICEهنگام حرکت با سرعت ثابت، به عنوان یک ژنراتور عمل میکند و برق را برای تغذیه موتور و شارژ کردن باتریها تولید میکند. با توقف کامل، سیستم برقی خودرو نیز به طور کامل متوقف میشود. مکانیزمهای مدیریت انرژی این خودروها در شکل 3 نشان داده شده اند. براساس ورودیهای راننده، سرعت خودرو، حالت شارژ باتری (SOC) و مصرف سوخت، توان را بین ICE و EM توزیع میکند.
بیشتر بخوانید: با انواع شارژر خودرو برقی آشنا شوید!
شکل 2: جریان برق در HEVها. (a) جریان برق هنگام راهاندازی و توقف. (b) انتقال توان حین افزایش شتاب، ترمز و حرکت با سرعت ثابت
شکل 3: سیستم مدیریت انرژی HEV
بیشتر بخوانید: با اجزای داخلی باتری خودرو برقی آشنا شوید!
2.3 خودروی برقی پلاگین هیبرید
مفهوم PHEV برای گسترش برد HEV تمام برقی شکل گرفت ]16[-]11[. مجدد از ICE و PT الکتریکی استفاده میشود، اما در PHEVها، موتور الکتریکی محرک اصلی است که نیاز به باتری بزرگتری دارد. PHEV ها با برق کار می کنند و زمانیکه شارژ باتریها کم باشد از ICE استفاده میکنند. ICE باتری را شارژ یا تقویت میکند و برد خودرو را گسترش میدهد. PHEVها برخلاف HEVها، میتوانند به طور مستقیم از شبکه شارژ شوند و از ترمز احیاکننده بهره ببرند. PHEVها به دلیل اینکه اغلب میتوانند با برق حرکت کنند، اثر کربن کمتری دارند. این خودروها همچنین سوخت کمتری مصرف میکنند که باعث کاهش هزینهها میشود. در حال حاضر، شورولت ولت و تویوتا پریوس دو نمونه از خودروهای هیبریدی هستند که در بازار موجود هستند.
بیشتر بخوانید: آشنایی با انواع باتری خودروهای برقی
2.4 خودروی برقی با سلول سوختی
FCEV را میتوان خودروی با سلول سوختی نیز نامید. این خودروهای برقی به وسیله سلولهای سوختی که برق را از طریق واکنشهای شیمیایی تولید میکنند، حرکت میکنند. FCEVها خودروهای سلول سوختی هیدروژنی هستند، زیرا هیدروژن پرمصرفترین سوخت در این صنعت به شمار میرود. هیدروژن در مخازن مخصوص با فشار بالا حمل میشود. برای تولید برق، اکسیژن نیز لازم است که از هوای محیط به دست میآید. انرژی به دست آمده از سلولهای سوختی به EM منتقل میشود تا چرخها را به حرکت درآورد. انرژی مازاد در یک باتری یا ابرخازن ذخیره میشود. از باتریها در چند نوع FCEV تجاری مانند تویوتا میرای و هوندا کلاریتی استفاده میشود. FCEVها حین تولید برق، آب نیز تولید میکنند و این آب از طریق لولههای اگزوز از ماشین خارج میشود. شکل 4 پیکربندی یک FCEV را نشان میدهد. مزیت این خودروها در مقایسه با هر نوع خودروی برقی دیگر این است که میتوانند بدون انتشار کربن برق تولید کنند. به علاوه، فرآیند پر کردن خودروی FCEV در مقایسه با یک خودروی معمولی در پمپ بنزین زمان بیشتری نمی برد. بنابراین، استفاده بسیار گسترده از این خودروها ممکن است بهزودی توصیه شود. با این وجود، کمبود ایستگاههای سوخت هیدروژن، مانع مهمی در استفاده سراسری از این فناوری محسوب میشود. اگرچه حتی در چند سال گذشته، ایستگاه های شارژ برای خودروهای برقی یا خودروهای هیبریدی پلاگین رایج نبود. وزارت انرژی ایالت متحده (DOE) مانع دیگری را خاطرنشان میکند. هزینه سلولهای سوختی بیش از 200 دلار در هر کیلووات است که بسیار بیشتر از هزینه ICE که کمتر از 50 دلار در هر کیلووات است، میباشد. نگرانی دیگری که در رابطه با این خودروها وجود دارد، ایمنی درخصوص هیدروژن قابل اشتعال است که احتمال دارد از مخازن به بیرون نشت کند. اگر تمام این موانع برطرف شوند، FCEVها حمل و نقل خودرویی در آینده خواهند بود. زیرا با توجه به مزیتهایی که دارند، از جنبههای مختلفی بهتر از BEVها هستند. در شکل 5 این مقایسه نشان داده شده است.
بیشتر بخوانید: موقعیتیابی در خودروهای خودران؛ رانندگی با دقت بینهایت!
درنتیجه، این شکل دو محدوده را با هم مقایسه میکند (320 کیلومتر برحسب 480 کیلومتر) و معیارهای گوناگونی از جمله وزن، شروع انتشار گازهای گلخانهای و حجم ذخیره لازم به علاوه دیگر پارامترها را در نظر میگیرد. محور افقی نشاندهنده نسبت ویژگی BEV به FCEV است. تمام این ویژگیها نشان داده شده اند و بنابراین نسبتهای بالاتر بیانگر یک عیب و مشکل هستند. براساس این شکل، BEVها تنها از نظر هزینه سوخت در هر کیلومتر بهتر هستند و به انرژی بادی نیاز دارند. مورد اول همچنان یک عیب عمده در FCEVها قلمداد میشود، زیرا هنوز راهی برای تولید هیدروژن به روشی سازگار با محیط زیست، ارزان و پایدار وجود ندارد. همچنین به نظر میرسد زیرساختهای سوخترسانی عقب ماندهاند. با این حال تمام این مشکلات به زودی حل خواهند شد. جدول 1 مقایسه بین انواع مختلف خودروهای برای اجزای محرکه، منابع انرژی و محدودیتهای آنها را نشان میدهد.
شکل 5: نسبت ویژگیهای پیشرفته بین BEV و FCEV در 320کیلومتر (آبی) برحسب 480کیومتر(سبز). با فرض یک ترکیب شبکه استاندارد در فرم US از سال 2010 تا 2020 و اینکه تمام هیدورژن از گاز طبیعی تامین شده است (مقادیر بالای 1 برای FCEV در مقایسه با BEV نشاندهنده یک اشکال است)
بیشتر بخوانید: کاربرد یادگیری عمیق در خودروهای متصل
شکل 4: پیکربندی FCEV
جدول 1: تحلیل مقایسهای انواع مختلف خودرو
نوع | مولفه محرکه | منبع انرژی | ویژگیها | معایب |
BEV | EM | باتری و UC | آلودگی انتشار نمیدهد، سیستم وابسته به بنزین نیست، برد آن اغلب با توجه به نوع باتری مشخص میشود و سیستم به لحاظ تجاری در دسترس است | ظرفیت باتری، برد، زمان شارژ شدن، در دسترس بودن ایستگاههای شارژ و هزینههای رو به افزایش |
HEV | EM و ICE | باتری، UC و ICE | انتشار آلودگی کم، برد بلند، ساخت پیچیده با پیشرانههای الکتریکی و مکانیکی و موجود به لحاظ تجاری | کنترل منابع توان و بهینه کردن اندازه باتریها و موتورها |
FCEV | EM | سلول سوختی | انتشار آلودگی ناچیز، کارآمدی بالا، مستقل بودن از توان الکتریکی و موجود به لحاظ تجاری | قدرت خرید سلول سوختی، روش ممکن تولید سوخت و دردسترس بودن ایستگاههای سوختگیری |
بیشتر بخوانید: آشنایی با خودروهای خودران، از رویا تا واقعیت!
دیدگاه خود را بنویسید