تاریخچه ماشین‌ها؛ از کالسکه تا خودروهای مدرن

مقدمه

این حقیقت که دقیقاً اولین بار چه کسی ماشین موتوری را اختراع کرد، تا حد زیادی در غبار تاریخ گم شده است. بسیاری از مهندسان در کشورهای مختلف در اواسط قرن نوزدهم با الهام از ماشین‌های بخار اولیه، روی همان خطوط کلی کار می‌کردند. مشکل اصلی این بود که ماشین‌های بخار هنگام روشن شدن می باید کوره‌شان داغ می شد تا بتوانند آب سرد درون منبع خود را به نقطه جوش برسانند و بعد از جوشیدن و تبخیر آب، موتور ماشین به کار بیفتد و حرکت کند. بنابراین، این موتورها بسیار دیر به حرکت می‌افتادند و همیشه مشکل روشن ماندن در هنگام توقف را داشتند؛ خاموش و روشن کردن این موتورها، اتلاف زمان و انرژی زیادی می طلبید. از جانب دیگر، مقدار بسیار زیادی آب برای تردد نیاز داشتند و در نهایت اینکه، برای روشن ماندن کوره موتور، به مقدار زیاد ذغال سنگ نیاز بود و حمل این حجم از آب و ذغال سنگ، خود به شدت از کارایی و بهینگی ماشین بخار می کاهید و آن را برای استفاده در اندازه های کوچک، ناکارآمد می کرد. همه آن مهندسان قرن نوزدهمی برای ورود به عصر بدون اسب نیاز به یک موتور محرکه فشرده تر و راحت تر را احساس می‌کردند.

در ادامه این بلاگ، باهم به دل تاریخ صنعت خودروسازی جهان سفر می‌کنیم و از تاریخچه ماشین ها می‌گوییم. پس با ما در تیران آکادمی همراه باشید.

تاریخچه ماشین در بلژیک و آلمان، پیشتازان نوآوری در صنعت

اتیه‌نه لنویر(Etienne Lenoir) بلژیکی در سال 1860 یک وسیله نقلیه خودکششی را به نمایش گذاشت که توسط نوعی موتور اتمسفری هدایت می شد. اگرچه این موتور به طور ناامیدکننده ای ناکارآمد بود، اما شایستگی راه اندازی سریع را داشت و بر خلاف وسایل نقلیه بخار، به آب مکرر و زیاد نیاز نداشت. این موتور، نیکلاس اتو(Nicholas Otto)، جوان آلمانی را مورد علاقه خود قرار داد، زیرا او نداشتن سرسیلندر آن را مشاهده کرد و استدلال کرد که می توان با فشرده کردن پیستون قبل از ورود آن به داخل سیلندر، قدرت بیشتری به دست آورد. اتو این کار را با موفقیت بزرگ انجام داد و این ایده گامی اساسی به سمت موتور چهار زمانه واقعی بود. در حدود سال 1872، گوتفرید دایملر و ویلهلم می باخ(Gottfried Daimler and Wilhelm Maybach) که به شرکت اتو که در آن زمان به نام گازموتورن-فابریک دویتز(Gasmotoren-Fabrik Deutz) معروف بود، به اتو کمک و تشویق شد تا سیستم چهار زمانه را توسعه دهد. اتو چرخه چهار زمانه واقعی را برای موتور کامل کرد و این واحد نیرو بود که راه را به عصر موتور باز کرد. یکی دیگر از پیشگامان در این منطقه، کارل بنز(Karl Benz)، زمانی با دایملر برای کارهای لوکوموتیو در کارلسروهه کار کرده بود. کارل بنز اولین کسی است که ماشینی با موتور بنزینی برای مردم ساخت: ماشینی که به عنوان یک موجود در نظر گرفته شده است و نه فقط یک کالسکه با موتوری که جایگزین اسب می شود. این اولین خودروی آن که دارای سه چرخ بود در اواخر سال 1885 ساخته شد و با موتور تک سیلندر آب خنک کار می کرد که حدود 0.8 اسب بخار و 400 دور در دقیقه کار می کرد. دسته ای  ساده دو چرخ جلو را هدایت می کرد و البته، مدل های بعدی او چهار چرخ شدند. دایملر پس از تأسیس شرکت خود، صرفا روی موتور چهار زمانه تمرکز کرد.  

1885 اولین ماشین بنزین سوز کارل بنز

 1886 اولین وسیله نقلیه چهار چرخ گوتلید دایملر.  

تاریخچه ماشین در فرانسه، پیشرفته‌ترین کشور تولید ماشین در جهان!

در فرانسه، ادوارد دلامه دبوته ویله (Edouard Delamare-Deboutteville) یک وسیله نقلیه موتوری چهار چرخ را در سال 1884 ساخت و آن را به ثبت رساند. با این حال، همانطور که یکی از مورخان اتومبیلرانی نوشته است، «هیچ مدرکی دال بر کارکرد این ماشین غیرقابل تحمل در آن سال وجود ندارد. چیزی که می دانیم این است که وقتی واقعاً شروع به کار کرد، از نیمه کارگاه عبور کرد و ناگهان نصف شد.» تنها در سال 1891 بود که آرماند پژو(Armand Peugeot)، نوه سازنده معروف دوچرخه، یک خودروی چهار چرخ موتور عقب با موتور دو سیلندر دایملر 2.5 اسب بخار تولید کرد که یک نسخه کاملاً پیشرفته با سیستم تعلیق کامل، گیربکس چهار سرعته بود. این اتومبیل قادر بود تا با سرعت 15 مایل در ساعت (24 کیلومتر در ساعت) حرکت کند. اولین خودروی لوئیس رنو(Louis Renault) یک ددیون(DeDion) سه چرخ بود که او آن را به مدلی چهار چرخ تبدیل کرد.  او مجموعه‌ای از تسمه‌ها و زنجیر را که پیشران چرخ‌های عقب را تشکیل می‌داد بیرون انداخت و آنها را با یک شفت محکم جایگزین کرد. شفت از طریق گیربکس طراحی خودش با سه سرعت جلو و یک عقب هدایت می شد. این به عنوان یکی از مهم ترین پیشرفت ها در تاریخ خودرو ذکر شده است: برای اولین بار یک خودرو بدون زنجیر و تسمه جانبی بود. تا سال 1903، فرانسه پیشرفته‌ترین کشور در حوزه اتومبیل و دارای بیشترین اتومبیل در اروپا بود و نیمی از تولید خودرو در جهان را تولید می‌کرد، یعنی حدود 60000 خودرو در سال.  

بیشتر بخوانید:نکات برجسته صنعت خودرو از 1884 تا 1970

تاریخچه ماشین در بریتانیا، قلب صنعت خودروسازی

در سال 1865 میلادی، قانونی در مجلس بریتانیا تصویب شد که مطابق با آن، سرعت لوکوموتیو در مناطق شهری نهایتا 2مایل بر ساعت و در مناطق روستایی 4مایل برساعت در نظر گرفته شد و سرعت های مذکور آن از سرعت حرکت فردی در جلوی لوکوموتیو با پرچم قرمز(Red Flag Acts) محاسبه شده بود. این قانون به اتومبیل هم تسری داده شد. این قانون محدود کننده معروف که یک مرد با پرچم قرمز باید مقدم بر همه وسایل نقلیه موتوری باشد، توسعه خودرو را در بریتانیا متوقف کرد. در غیر این صورت گفته شده است که «عصر بی‌اسب بریتانیا» می توانست پنجاه سال زودتر از آن شروع شود. بنابراین اولین خودروهایی که در جاده های بریتانیا حرکت کردند اصالتاً آلمانی یا فرانسوی بودند. در سال 1896، قانون پرچم قرمز اصلاح شد و سرعت مجاز در جاده از 4 به 14 مایل در ساعت (6.4-22.5 کیلومتر در ساعت) افزایش یافت. خیلی زود دوچرخه‌سازان (بیشتر مستقر در کاونتری) مانند رایلی(Riley)، سوئیفت(Swift,) و سان‌بیم(Sunbeam) به سمت تولید خودروها رفتند.  هربرت آستین، مدیر شرکت ماشین پشم‌چین گوسفند وولزلی(Wolseley) یکی از پیشگامان اولیه بود. او بعداً وولزلی را ترک کرد و شرکت خود را راه اندازی کرد. استاندارد(Standard) یکی از خودروهای با قیمت متوسط رو به پایین بازار بود. واکسال آیرن ورکز(Vauxhall Iron Works) اولین خودروی خود را در سال 1902 طراحی کرد و سال بعد آن را به فروش رساند. هنری رویس(Henry Royce) به طور تصادفی وارد تجارت اتومبیل شد. رویس یک دکویل(Decauville) کارکرده را در سال 1903 وارد کرد، اما به شدت از عملکرد آن ناراضی بود و به عنوان مهندس ماهر و دقیق، یک ماشین بسیار برتر را دوباره طراحی و بازسازی کرد. بعدها، چارلز رولز(Charles Rolls) به رویس پیوست و اولین مدل رولز رویس با نام سیلور گوست(Silver Ghost) در سال 1906 در جاده ها در حال حرکت بود. با این حال، لنچستر(F. W. Lanchester) یکی از برجسته ترین مهندسان خودرو بریتانیا بود که اولین ماشین آزمایشی خود را که مدل ابتدایی اتومبیل های مدرن است، در سال 1896 به بازار عرضه کرد: یک قاب پیچشی سفت و سخت، یک موتور کاملا متعادل و تقریباً بدون صدا. فرمان پایدار پویا؛ و دنده اپیسایکلیک(epicyclic) برای سرعت کم و معکوس، با درایو مستقیم برای سرعت های بالا. این ماشین کم قدرت بود. لنچستر یک سیستم جدید - دو سیلندر 8 اسب بخاری طراحی کرد و ویژگی های قابل توجهی را در آن زمان افزود: یک سیستم جرقه زنی جدید با طراحی لانچستر بر اساس ژنراتور مغناطیسی و چرخ دنده سوپاپ جدید، یک چرخ دنده با مارپیچ به جای زنجیر. 

تاریخچه ماشین در ایتالیا؛ تولید اولین دوچرخه‌های مدرن

در ایتالیا نیز اولین کالسکه بدون اسب از فرانسه و آلمان وارد شد. در سال 1898 بود، جیووانی سیرانو(Giovanni Ceirano) از تورین، یک سازنده دوچرخه با کمک یک مهندس به نام آریستید فاچیولی(Aristide Faccioli)، با استفاده از نام تجاری دوچرخه خود، ماشینی به نام ول آیز(Welleyes) ساخت. گروهی از تاجران از جمله وکیل دوراندیش به نام جیووانی آنیلی(Giovanni Agnelli) به آن دو نزدیک شدند.  پس از جلسه ای در 11 ژوئیه 1899، سوسیه تا آنونیما فابریکا ایتالیانا دی اتومبیلی تورینو(Societa Anonima Fabbrica Italiana di Automobili Torino) که بیشتر با حروف اول آن شناخته می شود (فیات FIAT) تشکیل شد که قرار بود به یکی از بزرگترین شرکت های صنعتی ایتالیا و یک خودروساز مشهور جهانی تبدیل شود. اولین مدل فیات یک خودروی دو تا سه نفره بود که اندازه موتور آن 679 سانتی متر مکعب بود و 3.5 اسب بخار قدرت داشت. در سال 1900، فاچیولی به عنوان مدیر فنی، کار روی مدل بعدی را با موتور بزرگتر 1082 سی سی آغاز کرد که 6 اسب بخار قدرت داشت و ماشین را با سرعت 60 کیلومتر در ساعت به پیش می برد.  این جهش بزرگ در فناوری، تاریخچه ماشین را وارد عرصه جدیدی کرد.

بیشتر بخوانید: همه‌چیز درباره باتری‌ خودروهای برقی

پیشگامان ژاپنی در ساخت ماشین

اولین خودروی وارداتی ژاپن در سال 1899 از شرکت لوکوموبایل(Locomobile) ایالات متحده توسط تامپسون وارد شد. در سال 1904، تورائو یاماهانه(Torao Yamahane) با تولید اولین خودروی ژاپنی و شاید بهتر بگوییم، اتوبوس بخار در گاراژ خانه خود با حمایت مالی دو تاجر ثروتمند اوکایاما، جایگاه خود را در تاریخ صنعت خودروسازی گرفت. اولین خودرویی که با موتور احتراق داخلی ساخته شد در بهار سال 1907 به نام سرمایه گذار اصلی آن، شینتارو یوشیدا(Shintaro Yoshida) که صاحب یک فروشگاه دوچرخه در توکیو بود، معرفی شد. این خودرو توسط مهندس کومانوسکه اوچیاما(Komanosuke Uchiyama) تحصیل کرده روسیه ساخته شده است. تقریباً 10 تا 15 وسیله نقلیه از نوع یوشیدا بین سال‌های 1907 و 1908 تولید شد. اتومبیل یوشیدا به قیمت حدود 5000 ین فروخته شد. خودروی یاماهانه، سه سال قبل، بین 10000 تا 15000 ین فروخته شد.  در نظر داشته باشید که متوسط حقوق یک کارمند جدید فقط بین 3 تا 7 ین در ماه بوده است. این یک سرمایه گذاری نسبتاً قابل توجه است. تقریباً همان سرمایه گذاری برای مدل های خارجی مورد نیاز بود. فیات بالاترین قیمت را داشت، تقریباً 15000 ین، یک پکارد 40 اسب بخاری حدود 7000 ین قیمت داشت و مدل اصلی فورد مدل تی تقریباً 4000 ین بود.  

تاریخچه ماشین در آمریکا؛ پیدایش اولین ماشین بنزینی

در ایالات متحده، اتومبیل های موتوری اولیه به عنوان جایگزین منطقی برای کالسکه مزرعه تلقی می شدند و بنابراین در آهنگری‌ها متولد شدند. اولین وسیله نقلیه موتوری موفق ایالات متحده با موتور بنزینی، طراحی شده توسط چارلز ای. دوریا و ساخته شده توسط برادرش فرانک، در 21 سپتامبر 1893 راه اندازی شد. این وسیله نقلیه توسط یک موتور تک سیلندر با کاربراتور افشانه و احتراق الکتریکی حرکت می کرد. در همان سال ووستر پایک اوهایو در نزدیکی کلیولند با یک سطح آجری ساخته شد تا به اولین جاده روستایی تبدیل شود. المر و ادگار آپرسون (Elmer and Edgar Apperson) در سال 1894 خودرویی را به طراحی الوود جی هاینس(Elwood G. Haynes) ساختند که عموماً به عنوان اولین خودروی بنزینی موفق در ایالات متحده شناخته می شود. اتومبیل 820 پوندی هاینز از یک موتور یک سیلندر بهره می برد و در 4 ژوئیه 1894 در پامپکینویل در کوکومو، ایندیانا به سرعت 6 مایل در ساعت دست یافت. شرکت دوریا موتور واگن(Duryea Motor Wagon) در سال 1895 تاسیس شد تا اولین شرکت آمریکایی باشد که خودروهای بنزینی تولید می کند. در سال 1896 این شرکت 13 اتومبیل ساخت و جورج اچ موریل جونیور از ماساچوست یک دوریا خرید و اولین خریدار آمریکایی یک ماشین بنزینی شد. وسیله نقلیه قابل فروش برادران دوریا به نام باگینوت(Buggynaut) در اولین نسخه از عصر بی اسبی به این صورت توضیح داده شد: "...از نظر ظاهری، وسیله نقلیه از نظر مادی با یک کالسکه سنگین معمولی تفاوتی ندارد. وزن آن حدود 700 پوند است و دارای لاستیک های بلبرینگ و چرخ لاستیکی است...”. در 4 ژوئن 1896، هنری فورد(Henry Ford) با موفقیت موتور چهار سیلندر چهار اسب بخاری خود را در دیترویت به کار برد. با این حال، شرکت فورد موتور تنها در سال 1903 با هنری فورد به عنوان معاون رئیس و مهندس ارشد ثبت شد. برخی از خودروسازان معروف از صنایع مختلف آمده بودند: رانسوم ای. اولدز(Ransom E. Olds) با موتورهای ثابت شروع کرد، ویلیام سی دورانت(William C. Durant) بنیانگذار جنرال موتورز در سال 1908، ثروت خود را با تولید کالسکه به دست آورد، هنری ام. لیلند(Henry M. Leland) که کادیلاک‌ها را با ماشین ابزار ساخت شروع کرد . رانسوم الی اولدز در سپتامبر 1896 یک خودروی بنزینی تک سیلندر 6 اسب بخاری را در خیابان های لنسینگ، میشیگان رانندگی کرد. شرکت خودروسازی کادیلاک از شرکت خودروسازی دیترویت در سال 1902 تشکیل شد. ویلیام سی دورانت جنرال موتورز را تأسیس کرد.

   1900 اولین خودروهای قدیمی منحنی 3 اسب بخاری.

1902 تکنیک های ساخت کادیلاک.  

تکنیک‌های تولیدی که در میان خودروسازان اولیه دنبال می‌شد، مشابه تکنیک‌هایی بود که در سایر صنایع مهندسی استفاده می‌شد. تعداد زیادی از شرکت های خودروسازی از تولید دوچرخه تکامل یافته اند. (در زمان ظهور اولین اتومبیل ها، دوچرخه به عنوان وسیله ای ارزشمند برای حمل و نقل شخصی پذیرفته شد.) شرکت هایی مانند پژو در فرانسه و هامبر و رایلی در بریتانیا به سه چرخه و چهار چرخه موتوری روی آوردند.  

روش‌های ساخت و تولید ماشین؛ از کالسکه تا ماشین جوشکاری

در تاریخچه ماشین خوب است نگاهی بیندازیم بر پیدایش اولین خودروها با مشقت فراوان توسط مهندسان ماهر و معمولاً با استعداد در کارگاه‌هایی بسیار ساده که اغلب کمی بزرگتر از گاراژهای خیابانی بودند، ساخته می شدند. ماشین‌های همه منظوره و تکنیک‌هایی که در دوران استفاده از اسب‌ [نظیر تولید کالسکه و ارابه] بسیار توسعه یافته بودند، مورد استفاده قرار گرفتند. با افزایش حجم تولید، روش ساخت دسته‌ای رایج شد. در این سیستم تولید، ماشین ها از وسط کارگاه ساخته می شدند، اما خطوط ثابت بودند و کارگران و قطعات به سمت ماشین ها حرکت می کردند. دستگاه‌های کارخانه بر اساس نوع عملکرد، در بخشی از کارخانه گروه‌بندی می‌شدند. برای مثال، ماشین‌های سوراخ‌کاری در بخشی و تجهیزات جوش‌کاری در بخشی دیگر  از کارخانه قرار می‌گرفتند. تمامی اتومبیل در حال ساخت باید از یک گروه به گروه دیگر به طور کامل کشیده می شد. این فورد بود که تجهیزات خود را به ترتیبی که در فرآیند تولید مورد نیاز بود، راه انداخت. دستگاه فرزکاری در کنار دستگاه سوراخ‌کاری و در کنار تجهیزات جوشکاری قرار داده شد. فورد توانست میزان کار در حال انجام را تا حد زیادی کاهش دهد و سرعت فرآیند تولید را افزایش بخشد. قطعات و اجزاء هنوز می‌باید هل داده می شدند و از عملیاتی به عملیات بعدی کشیده می شدند، اما فواصل کاهش یافت.  

مونتاژ تقریباً در یک نقطه و بر روی نیمکت‌هایی در اطراف اتومبیل در حال ساخت که به نیمکت‌های مونتاژ معروف بود، انجام می‌شد و به طور کلی، هر فرد موظف بود که یک جزء را در یک زمان مونتاژ کند. رانسوم اولدز(Ransom Olds) تولید اتومبیل «استیج» را در ایالات متحده توسعه داد. در سال 1903 اولدز ماشین داشبورد خمیده خود را معرفی کرد که اولین خودرویی بود که به تولید «انبوه» رسید. اولدز در سال 1903، چهارهزار اتومبیل ساخت و تا سال 1905 میزان تولید کارخانه او به 6500 اتومبیل در سال رسید که رقمی نجومی برای آن زمان محسوب می شد. مجله آمریکایی اتوموبایل (AUTOMOBILE) در سال 1904 نوشت: «موتورها، گام به گام، از روی نیمکت مونتاژ به سمت بخش آزمایش در اتاق بعدی عبور می کنند و در هر حرکت، با نظمی همچون ساعت، یک قطعه جدید اضافه می شود.»  

ال ویتنی(El Whitney) مخترع دستگاه پنبه پاک‌کنی، در تاریخچه ماشین عملی بودن قطعات قابل تعویض را در اواخر قرن هجدهم نشان داد. در سال 1908، هنری لیلاند(Henry Leland) که شرکت خودروسازی کادیلاک(Cadillac) را راه‌اندازی کرد، مزایای ذاتی قطعات قابل تعویض را اثبات کرد. او سه کادیلاک را به انگلستان برد تا در مسابقات معتبر دوار تروفی(Dewar Trophy) شرکت کند. برای کسب این جام، قطعات هر یک از سه کادیلاک را جداکردند و در مقصد دوباره مونتاژ شدند تا سه خودروی جدید تشکیل شوند. این اتومبیل‌ها  پانصد مایل را بدون مشکل و با حداکثر سرعت درنوردیدند. در زمانی که تمام خودروهای دیگر باید به صورت دستی تنظیم می شدند، این یک دستاورد شگفت انگیز در تاریخچه ماشین بود.  

 یک کارخانه اولیه مونتاژ اتوموبیل در آمریکا.

گام منطقی بعدی تاریخچه ماشین  با نصب خطوط نقاله متحرک، شکستن عملیات به ساده ترین عناصر و رساندن قطعات به خط، به هنری فورد نسبت داده می شود. هنری فورد ایده جابجایی خط را از یک مکان عجیب دریافت. در یک کارخانه بسته‌بندی گوشت در شیکاگو، یک روز او تحت تاثیر کارایی به دست آمده از انتقال لاشه ها از یک کارگر به کارگر دیگر با استفاده از چرخ دستی بالای سر متحرک قرار گرفت. چون هر قصابی در یک عملیات تخصص داشت، می توانست کار برش را بسیار سریعتر و ماهرانه تر انجام دهد.  

در 1 مارس 1914، شرکت فورد چیزی را معرفی کرد که احتمالاً اولین خط مونتاژ متحرک تمام دوران بود. سیستم ریلی کشویی مورد استفاده در خط مونتاژ سیستم احتراق در کارخانه هایلند این شرکت با خط مونتاژ زنجیردار جایگزین شد. در اولین تلاش برای راه اندازی خط با سرعت 60 اینج (152.4 سانتی متر) در دقیقه مشخص شد که این سرعت، خیلی زیاد است. بنابراین سرعت آن را به 18 اینچ (45.7 سانتی متر) در دقیقه کاهش دادند، اما این سرعت نیز بسیار کند بود. یک حدس خوش شانس سرعت را روی 44 اینچ (111.7 سانتی متر) در دقیقه تنظیم کرد و این سرعت بسیار مطلوبی شد. نیروی کار در این خط، بیش از 20 درصد کاهش یافت. با 29 کارگر که هر کدام یک عملکرد را دارند، می توان یک سیستم احتراق را در 13 دقیقه مونتاژ کرد. در نتیجه اصلاحات بیشتر سیستم، زمان مونتاژ به پنج دقیقه برای هر سیستم احتراق کاهش یافت. هنگامی که بهینگی سیستم زنجیردار روی خط احتراق ثابت شد، این سیستم در کل خط مونتاژ موتور پیاده‌سازی نیز پیاده سازی شد.

آزمایش‌هایی با خط شاسی متحرک حتی قبل از آزمایش روی خط سیستم احتراق انجام شده بود.  یک طناب با یک شاسی بسته شده بود و آن را به سمت پایین می‌کشیدند. یک گروه شش نفره کارگر با آن راه می رفتند و قطعاتی را که کارگران دیگر برایشان آورده بودند، بر روی سیستم می گذاشتند. اما تصمیم گرفته شد که قطعاتی را در امتداد خط قرار دهند و یک کارگر برای هر «ایستگاه» تعیین شود که وقتی ماشین به آرامی از آنجا عبور می‌کند، قطعه‌ای را نصب ‌کند. خط متحرک برای مونتاژ شاسی در 29 آوریل 1914 تولید شد. زمانی که فورد شاسی را در یک نقطه ثابت می‌ساخت، این فرآیند برای هر شاسی چهارده  ساعت طول می‌کشید و 6000 فوت مربع (182.8 مترمربع) از فضای کف سالن برای انجام آن اشغال می‌شد. با خط مونتاژ متحرک، زمان به یک ساعت و نیم برای هر شاسی کاهش یافت و تنها 300 فوت مربع (91 مترمربع) فضای کف سالن مورد نیاز بود. 

 خط مونتاژ سیستم احتراق فلایویل در فورد.

فورد تقریباً در همان زمان، دستمزد پایه را در کارخانه های خود از 2.5 دلار در روز به 5 دلار در روز افزایش داد.  این مسئله در آن زمان غیر قابل باور بود. راندمان تولید یک خط مونتاژ متحرک به او این امکان را داد که در عین پرداخت بالاترین دستمزد، اتومبیل‌های خود را ارزان بفروشد. با اصلاح تکنیک‌های تولید، قیمت خودرو باز هم کاهش یافت و زمانی به 260 دلار رسید. فورد رویای خودرویی را در سر پروراند که می توانست با مدل تی( (Tفورد محقق شود. اگرچه ظاهری ناخوشایند داشت، اما با سبکی، سادگی طراحی و نسبت قدرت به وزن برترش متمایز شد. مدل تی به تین لیزی(Tin Lizzie) لقب گرفت، زیرا در کنار سایر خودروهای سنگین تر، تقریباً مانند حلبی(Tin) به نظر می رسید. در واقع، فورد شروع به بهره برداری از فولاد وانادیوم قوی و سبک‌تر کرده بود. اولین مدل تی در اواسط سال 1908 از کارخانه مونتاژ فورد در دیترویت خارج شد. در اوایل سال 1914، اتومبیل‌ها دیگر به شکل کامل و روشن از خط تولید خارج می‌شدند. تولید فورد بین سال‌های 1912 و 1915 سه برابر شد و در سال 1924 به 2 میلیون عدد رسید. سیستم تولید انبوه مدل تی ابداع شده توسط فورد (در آلمان با اصطلاح فوردیسم شناخته می شود) به انبوهی از صنایع دیگر گسترش یافت و به یک شیوه زندگی تبدیل شد.

از ماشین‌های اولیه تا نوآوری‌های مدرن: تحول چشمگیر تاریخ خودروسازی

بعد از جنگ جهانی دوم، دیدیم که تاریخچه ماشین در کشورهای مختلف، از بلژیک و آلمان تا فرانسه و بریتانیا، نمایانگر رقابت و همکاری جهانی در پیشبرد این صنعت است. کشورهای اروپایی با نوآوری‌های اولیه خود، پایه‌های صنعت خودرو را بنا نهادند، در حالی که ایالات متحده با استفاده از خط تولید و تکنیک‌های انبوه‌سازی، به تولید گسترده و مقرون‌به‌صرفه خودروها پرداخت. در بلاگ‌های بعدی، درباره تاریخچه خودرو در ایران و تاریخچه خودروهای برقی خواهیم گفت. با تیران آکادمی همراه باشید.

سوالات متداول

1. اولین ماشین جهان توسط چه کسی و در چه سالی ساخته شد؟

در تاریخچه ماشین، اولین خودروهای جهان توسط کارل بنز در سال 1886 ساخته شد. این ماشین با نام بنز پاتنت-موتورواگن شناخته می‌شود.

2. مهم‌ترین پیشرفت‌های تکنولوژیکی در تاریخچه ماشین‌ ها چه بوده است؟

مهم‌ترین پیشرفت‌ها شامل موتورهای داخلی احتراق قوی‌تر، سیستم‌های تعلیق پیشرفته‌تر، ترمزهای هیدرولیکی، و فناوری‌های الکترونیکی مانند سیستم‌های ناوبری GPS و کنترل پایداری الکترونیکی است.

3. آینده صنعت خودروسازی چگونه خواهد بود؟

آینده صنعت ساخت ماشین شامل توسعه خودروهای خودران، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، و هوشمندسازی خودروها است. تکنولوژی‌های جدید مانند هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء، و ارتباطات 5G نیز نقش مهمی در شکل‌دهی به آینده خودروها ایفا خواهند کرد.